نکاتی برای ترجمان ها

انواع متون در ترجمه:

 ترجمه هر متن به اساس ویژه گی های ادبی، علمی، دینی، سیاسی، مطبوعاتی و نمایشی

1-     متون ادبی: نیازمند دانش و تخصص در حد نویسنده اصلی است، آشنایی با رموز، کنایات، تشبیهات ، استعارات، بلاغت باید ترجمه آثار ادبی از قید های لفظی و معنوی عاری و به زیور فصاحت و بلاغت آراسته باشد.

2-     متون علمی: ترجمه متون علمی به


دلیل کثرت واژه و اصطلاحات تخصصی و تخنیکی به آسانی برای هر مترجمی امکان پذیر نیست زیرا سبک متفاوت از دیگر متون دارد و کسانی که بلدیت ندارند مشکل میباشد.

3-     متون دینی: مانند سایر متون نیازمند تخصص و دقت فوق العاده ای است. که در ترجمه تحریف و بیراهه نکشد

4-     متون مطبوعاتی: به خاطر وسعت کاربرد الفاظ به معانی جدید نیاز به تخصص در زمینه اطلاعات مطبوعاتی دارد

5-     متون داستانی و نمایشنامه ای: با دیگر متون اندکی تفاوت دارد. گاهی مولف بنا به ضرورت قسمتهای از داستان یا نمایشنامه را به زبان عامیانه و محاوره ای بیان کند گاهی زبان گفتاری و داستان یک تحصیل کرده با فرد عالم اختلاف مییابد.

آنچه مترجم باید بداند:

1-     آشنایی با موضوع مورد ترجمه

2-     آشنایی با اصطلاحات زبان مبدا و مقصود

3-     مراعات نگارش دستوری زبان مقصود

4-     مراعات امانت و پرهیز از هر گونه دخل و تصرف

5-     استفاده از لغت نامه مناسب و پرهیز از اعتماد به حافظه

6-     دقت در ترجمه عنوان کتاب

7-     توجه به شخصیت ، سن و جنسیت گوینده در ترجمه

8-     پرهیز از تعدد مترادفات در ترجمه

9-     پرهیز از حذف جملات متن اصلی

10- توجه به استفاده از واژگان مانوس در ترجمه

11- انس و الفت داشتن با نویسنده و فضای حاکم

12- پرهیز از تاثیر اجباری دستور زبان مبدا بر زبان ترجمه

13- پرهیز از ترجمه به زبان غیر فصیح

14- مراجعه به ترجمه با فواصل زمانی

15- منعکس کردن روح و احساس در ترجمه