پرداختهای الکترونیکی : در سیستم های قدیمی ، مصرف کنندگان ، از پول نقد ، چک و کارتهای اعتباری برای پرداختهای خود استفاده می نمودند . به طور متوسط ، طی دو سالی که در امریکا بیش از 4 تریلیون دالر صرف خرید کالا و خدمات شده ، حدود 60% آن با چک ، 20% با پول نقد و 20% بقیه با کارتهای پرداخت بوده است .
طی چند سال اخیر و با رشد روز افزون تجارت الکترونیکی ، تصور میشود بیشترین رشد مبادلات تجارت الکترونیکی باشد . ولی امروزه حدود 85% مبادلات الکترونیکی به صورت است که به ندرت از کارتهای اعتباری درین معاملات استفاده میشود و بیشتر قابل پرداخت با سیستم های قدیمی هستند . انتظار میرود در آینده نزدیک اکثر این پرداختها به صورت الکترونیکی و به عبارتی از طریق وجوه و چکهای الکترونیکی انجام پذیرد . در پرداختهای الکترونیکی ، علاوه بر کارتهای اعتباری و مبادلاتی ، وجوه دیگری از این کارتها از قبیل کارتهای هوشمند ، وجوه ، چکها و حواله های الکترونیکی را میتوان نام برد . نقطه مشترک همه این روش ها ، آن است که همگی ، توانایی انتقال یک پرداخت از شخص به شخص دیگر را در داخل شبکه و بدون آنکه نیاز به یدار آن دو شخص باشد ، دارند . در هر یک از این رو شها معمولأ چهار گروه درگیر هستند : مؤسسه گشایشگر : بانک یا یک مؤسسه غیر بانکی که وسیله پرداخت الکترونیکی را به منظور انجام خرید ایجاد میکند . مشتری ، پرداخت کننده ، خریدار : گروهی که پرداختهای الکترونیکی را به منظور خرید کالا وخدمات ، انجام میدهند . تاجر ،دریافت کننده ، فروشنده : گروهی که پرداختهای الکترونیکی را طی مبادله کالا و خدمات ، دریافت میکنند . قانونگذار : معمولأ یک اداره دولتی است که طبق مقررات خاص ، فرآیند پرداختهای الکترونیکی را کنترول میکند . مؤسسات گشایشگر که پشت پرده هستند ، نقش کلیدی را دارند چرا که مشتریان ، حسابهای پرداختهای الکترونیکی خود را ابتدا از آنها میگیرند . چون خریداران و فروشندگان در یک جا نیستند و نمی توانند محصول ومصرف مربوط به آن را در یک زمان مبادله کنند ، ممکن است مشکلاتی پدید آید . واژه ( حریم شخصی ، تائیدیه ، اصالت ، عدم تکذیب ) برای مسائل کلیدی این موضوع طراحی شده که در هر روش پرداخت الکترونیکی باید رعایت شود . حریم شخصی : گروهها باید مطمئن شوند که جزئیات مبادله آنها محرمانه میباشد . تأئیدیه و محور: خریداران و فروشندگان و هر واسطه دیگر ( مثلأ گشایشگران کارتهای اعتباری ) ، باید مطمئن شوند که مشارکت کنندگان ، همان کسانی هستند که ادعا میکنند و هرکس وظیفه خود را که شامل پیشنهاد دهی ، نقل و انتقال یا قبول پرداخت است ، انجام میدهد. اصالت : گروههای درگیر مسئله باید مطمئن باشند که اطلاعات و اسنادی که پرداختهای الکترونیکی را بیان میدارند ، نمیتوانند به وسیله دیگران کشف شوند . عدم تکذیب : گروهها باید مطمئن شوند که پرداختهای الکترونیکی ، اعضأ را در معاملات خود متعهد کرده و هیچ گروهی نمی توانند معاملات را انکار کرده یا به طور غیر قانونی از زیر آن شانه خالی کند . مسأله اعتماد : تنها مسئله پذیرش یک روش پرداخت نیست. شاخصهای دیگری برای فراگیر شدن یک روش پرداخت الکترونیکی وجود دارد از جمله : استقلال : برخی از پرداختهای الکترونیکی مستلزم وجود نرم افزار یا سخت افزار بخصوصی است . تقریبأ تمام اشکال پرداختهای الکترونیکی از تجاران یا فروشندگان میخواهد نرم افزار بخصوصی را برای دریافت یک پرداخت نصب کنند . البته روشهای که در آن ، پرداخت کنندگان و خریداران برای پرداخت باید نرم افزاری نصب کنند ، احتمال مؤفقیت چندانی ندارند . قابلیت حمل و نقل : تمام اشکال ( ) ، سیستم های ویژه ای دارند که قادر به ارتباط با سیستمهای شرکت های دیگر هستند . سیستم پرداخت الکترونیکی نیز باید با این سیستم ها سازگار بوده و به وسیله چهارچوبهای محاسباتی استاندارد ، حمایت گردد . امنیت : اینکه تا چه حد نقل و انتقال مطمئن است و توجه به این که اگر ریسک خریداران و پرداخت کنندگان بیشتر از فروشندگان و دریافت کنندگان باشد ، امکان مؤفقیت کمتر خواهد بود . گمنامی : این موضوع با مسأله حریم خصوصی ارتباط دارد . برخلاف کارتهای اعتبار و چکها ، اگر خریداران از وجه نقد استفاده کنند ، امکان برگشت پول نزد خریداران وجود ندارد . برخی خریداران ، تمایل دارند هویت ومشخصات خرید هایشان گمنام باقی بماند. تقسیم پذیری : بیشتر فروشندگان تنها کارتهای اعتباری را برای خرید های دارای دامنه ای حداقل وحد اکثر قبول میکنند . بنابر این هر چه یک سیستم ، دامنه قبول پرداختها را زیاد تر کند ، امکان پذیرش بیشتری دارد . راحتی استفاده : در قسمت پرداخت الکترونیکی ( ) کارتهای اعتباری به عنوان یک استاندرد برای راحتی کار ، بکار می روند . برای خرید یا کارت اعتباری ، کافی است نوع کارت را انتخاب وشماره وتاریخ انقضأ را وارد ، سپس دکمه ارائه را انتخاب نمود . در نوع ( ) ، داستان متفاوت است . در این روش ، سوال اساسی آن است که آیا پرداختهای الکترونیکی ( ) را میتوان جایگزین روشهای ( ) نمود یا خیر . دستمزد مبادلات : وقتی یک کارت اعتباری برای پرداختی مورد استفاده قرار گیرد ، فروشنده تا 3% قیمت خرید را به عنوان حق مبادله می پردازد . تقریبأ 33% این مبلغ به بانک فروشنده 46% به مؤسسه کارت اعتباری ( مثلأ ویزا) وبقیه به مؤسسه گشایشگر کارت اعتباری پرداخت میشود . عوامل مؤثر زیادی در رشد سیستم های پرداخت الکترونیکی مؤثراند . یکی از عوامل ، کاهش مصارف و دیگری سرعت است . عامل دیگر، گسترش هر چه بیشتر تجارت تا آن سوی مرزهای سیاسی و جغرافیایی است . در این فصل انواع مختلف پرداختهای الکترونیکی برای ( ) ، شامل کارتهای الکترونیکی ، چکهای الکترونیکی ، وجوه الکترونیکی و صورتحساب های الکترونیکی بررسی میشوند . |