گفته های بزرگان

۱رنج وقتی معنی یافت , معنایی چون گذشت و فداکاری دیگر آزار دهنده نیست.

2-     دلیل عقل تفکر است و دلیل تفکر خاموشی است.

3-     چشم شیطانی در دیگران شیطان را می بیند.

4- اگر خود را در همه و همه را در خودت بینی آن و قت است که حقیقت را درک کرده ای.

5- دست های که کمک میرسانند از دستهای که دعا میکنند بالا تر است.

6-  کسانیکه ترس را لمس نکرده اند شجاعت را نخواهند آموخت.

7-  فکرها همانند آینه صاف است توسط آرزو ها ناپاک میگردد.

8- قلب اندام روح است ودر سکوت است که قلب تنویر می یابد.و در سکوت است که پرده ها برداشته میشود.

9-  اخلاق پالایشگاه جسم و روح است.

 10- هر گاه شنیدی شخصی به آبروی دیگران میتازد سعی کن ترا نشناسد.

11- آگاه باشید که مرگ بر شما خواهد گذشت و نهایت بی خردی است که در انتظارش نباشید.

12-  زبان,  حیوان درنده ایست  که اگر تنها رهایش کنی ترا تباه می سازد.

 13- خدایا! چه گم کرد آنکه ترا یافت و چه یافت آنکه ترا گم کرد.

14-  مومن شادیش در چهره و اندوهش در دل است .

15- انسان سه شخصیت است. یکی آنکه خودش فکر میکند. دوم آنکه دیگران فکر میکنند. سوم آنچه که واقعا خودش است.

16-  سکوت سر شار از سخنان نا گفته است.