در باره آموزش تعاریف گوناگونی صورت گرفته است و از میان آنها شاید تعریفی که سازمان علمی و فرهنگی یونسکو آورده است از همه مناسبتر باشد.

 ((تمام کنشها و اثرات، راهها و روشهایی را که برای رشد و تکامل تواناییهای مغزی و معرفتی و همچنین مهارتها و نگرشها و

در باره آموزش تعاریف گوناگونی صورت گرفته است و از میان آنها شاید تعریفی که سازمان علمی و فرهنگی یونسکو آورده است از همه مناسبتر باشد.

 ((تمام کنشها و اثرات، راهها و روشهایی را که برای رشد و تکامل تواناییهای مغزی و معرفتی و همچنین مهارتها و نگرشها ورفتار انسان را در بر میگیرد و از این رو برای آموزش نه زمانی معین وجود دارد و نه مکانی مشخص. آموزش جزء زندگی است و از آن جدایی ناپذیر است.

چنین کنشهایی از آغاز تولد تا واپسین دم حیات همراه انسان است از این رو آموزش یک فرایند پیگیر است که تداوم آن ، تمامی حیات انسان را در بر می گیرد.

در مجموع رسانه های ارتباطی به خصوص رادیو خواه برای این کار برنامه ریزی شده باشند و خواه نشده باشند آموزش دهنده اند. زیرا مردم همواره از آنها تاثیر می پذیرند و می آموزند . رسانه ها فراهم آورندۀ دانش و شکل دهندۀ ارزشهایند . اگر مستقیماً به کار گرفته شوند ، میتوانند نگرشها یا مهارتهای خاصی را توسعه دهند . هنگامی که وظایف آموزش ویژه ای، بر عهدۀ نظامهای ارتباطی نهاده شود ، آنها اغلب در زمینه هایی موثر می افتند که نظامهای آموزش رسمی در آنها بی تاثیر بوده اند.

آموزش غیر رسمی از طریق امواج رادیو میتواند در تمامی ساعات شبانه روز شیوه های صحیح کشاورزی ، دامداری، بهداشت، حمل و نقل ، ترافیک و غیره را در برگیرد و در بهبود وضع جامعه موثر افتد.

کاربرد رادیو در آموزش غیر رسمی کشور های مختلف شدیداً تابع هدفهای توسعه و رشد آن کشور هاست و از این رو ، تفاوتهای چشمگیری که در کاربرد و محتوای آموزشی رادیو در جوامع گوناگون یافت میشود، کاملاً منطقی به نظر می آید.

رادیو آموزشی در سالهای پیش از جنگ جهانی دوم ، بویژه در آمریکای شمالی و کشور های اروپایی غربی رواج و گسترش یافت.

یونسکو چهار ویژه گی عمده را برای برنامه های رادیو و همچنان تلویزیون قایل شده است که عبارتند از:

1-   برنامه ها به صورت مجموعۀ متوالی است تا به یادگیری تزایدی کمک کند.

2-   طراحی و برنامه ریزی آنها مشخصاً با کمک مشاوران آموزشی صورت می گیرد.

3-   این برنامه ها معمولاً با دیگر انواع مواد آموزشی همچون متون درسی و رهنمایی مطالعاتی همراه است.

4-   استفاده از این برنامه ها توسط معلم و شاگرد به نوعی مورد ارزیابی قرار میگیرد.

بدین وسیله نقش رادیو را در امر آموزش به گونۀ زیر خلاصه کرد.

1-   رادیو میتواند دنیای خارج را به داخل صنف آورده و علایق دانش آموزان را برای یاد گیری بر ا نگیزد و قدرت تصور آنان را تحریک کند.

2-   رادیو میتواند برای تسهیل امر یاد گیری ، با توجه به مشخص بودن هر برنامه ، اطلاعات کلی و موجزی را در بارۀ آنها به دست دهد.

3-   رادیو می تواند با تهیه برنامه های آموزشی ، مواد درسی خود را با برنامه های صنفی مدارس تطبیق دهد و همکاری مدیران و معلمان را جلب کند و ضمناً توضیح دهد که رادیو یک وسیله کمک آموزشی است و به هیچ وجه قصد خارج کردن معلم را از صحنه ندارد.

4-   رادیو بر خلاف مدرسه که صرفاً سالهای محدودی از حیات فرد را در بر میگیرد میتواند تمامی عمر افراد را تحت پوشش آموزشی خود قرار دهد.