نکاتی چند..

 

جوانی می گذرد؛ اگر در راه سفاهت و خوش گذرانی بگذرد، هزاران درد و بلا در دنیا و آخرت بر جای خواهد گذاشت . اگر می خواهید بدانید که اکثریت این جوانان در نتیجه سوء استفاده ها و زیاده روی هایشان به امراض روانی مبتلا گردیده و در بیمارستان ها بستری شده اند و یا به اثر پیروی از احساسات و غرور هوس های جوانی در زندان ها و یا در بیمارستان ها گرفتار هستند و شاید هم بر اثر فشار های روحی و روانی و پریشانی های معنوی در میخانه ها سر گردان اند، بروید از بیمارستان ها، زندانها و قبرستان ها سوال کنید. بدون شک از زبان حال اکثر بستری شد گان در بیمارستان ها آه و فریاد و واویلای برخاسته از امراض ناشی از سو استفاده از جوانی را می شنوید و از زندان ها نیز ناله های تاسف ، حسرت و پیشیمانی جوانان بدبختی به گوش تان خواهد رسید که با پیروی از احساسات و غرور جوانی و سرپیچی از اوامر شریعت ، سیلی تادیب خورده  اند؛ و همچنین خواهید دانست که علت عمدۀ گرفتار شدن انسان در عذاب قبر همان عالم برزخی که بخاطر کثرت مراجعین همواره درش باز و بسته می شود سو استفاده از خواهش های جوانی است. مشاهدات اهل کشف و تایید و گواهی اهل حقیقت ، دلیل این مدعا است.

هر گاه از سالخوردگان و بیماران ، که بخش اعظم جامعه را تشکیل می دهند نیز بپرسید ، حتما اکثریت مطلق با تاسف و حسرت خواهند گفت (ای وای! جوانی خود را به باد هوا و در کار های مضر و بیهوده گذراندیم ؛ مواظب باشید اشتباه ما را مرتکب نشوید!)

پس انسانی که به خاطر پنج الی ده سال لذات غیر مشروع جوانی، سالیان سال را در دنیا با غم و اندوه سپری می کند و در برزخ عذاب می بیند و در آخرت با بلای جهنم و سقر مواجه می شود، در عین نیاز شدید به شفقت و دلسوزی ، مستحق ترحم نیست؛ زیرا به اساس قانون ( الراضی بالضرر لا ینظر له) کسی که به زیان و ضررش راضی باشد و با میل خود به طرف آن برود ، نه مستحق شفقت و دلسوزی است و نه با نگاه رحمت به وی نگریسته خواهد شد!

خداوند ما و شما را از فتنه های جذاب دل انگیز و فریبنده عصر نجات دهد و محافظت کند! آمین!