تجهیزات دوربین

تجهیزات دوربین

تجهیزات دوربینهای مختلف بنا به طراحی شان متفاوت است. اما اغلب این تجهیزات عمومی دارند.

لنز دوربین

اغلب دوربینهای الکترونیک دارای لنز زوم هستند. از این لنز میتوان برای زاویه های دلخواه ، در محدودۀ پوشش آن ( برای مثال از 60 درجه تا 10 درجه ، با نسبت 6 به 1 یا 6:1 ) استفاده کرد. اگر این تغییرات درجۀ زاویه یا فاصلۀ کانونی کافی نبود ، گزینۀ بعدی شما یکی از موارد زیر خواهد بود:

·       

نصب یک سیستم لنز زوم دیگر. سیستم لنز های زوم تا 44:1 نیز در دسترس است.

·        نصب لنز مکمل سیستم لنز یا حلقۀ رابط تبدیل.

·        بعضی از لنز های زوم دارای حلقۀ افزایش دهندۀ فاصلۀ کانونی هستند که برای انتخاب دو محدودۀ متفاوت از فاصله های کانونی کاربرد دارند ( این حلقه ها در مقابل لنز نصب می شوند یا از قبل به عنوان بخشی از لنز، روی آن تعبیه شده اند و به شکل خود کار، با یک کلید مخصوص به کار می افتند). اگر از یک لنز زوم استفاده می کنیم که دارای قدرت زوم به نسبت 10:1 است و فواصل کانونی 17 تا 170 ملی متر را شامل می شود، با بهره گیری از حلقه های افزایش دهندۀ فاصله های کانونی ، اندازه های زیر را به دست می آوریم:

à       لنز زوم بدون استفاده از حلقۀ افزایش دهنده برابر با 17 تا 170 ملی متر؛

à       لنز زوم با استفاده از حلقۀ افزایش دهندۀ x 1.5  برابر با 25.5 تا 255 ملی متر

à       لنز زوم با استفاده از حلقۀ افزایش دهندۀ x 2 برابر با 34 تا 340 ملی متر

à       لنز زوم با استفاده از حلقۀ افزایش دهندۀ x 2.5 برابر با  42.5 تا 425 ملی متر

در دوربینهای سبک که می توان آنها را روی شانه گذاشت و تصویر برداری کرد، حلقۀ تنظیم فاصله یا فوکوس ، دیاگرام و دستۀ حلقۀ زوم دستی، با دست چپ کنترل و تنظیم می شوند. دست راست در حالی که دوربین را نگه می دارد ، با انگشتانش کلید مخصوص کنترل زوم خودکار را به کار می اندازد ( موتور زوم خود کار با باتری دوربین فعال می گردد- م ).

هنگامی که دوربین روی سه پایۀ مخصوص ثابت می شود، سیستم واضح سازی تصویر و زوم کردن، هر دو ، با کابل مخصوص به کنترلهای روی دستۀ دوربین متصل می گردند، تا دستیابی به کلید های فرمان آنها بسادگی میسر شود. در دوربینهای بزرگتر ، واضح سازی تصویر با دگمۀ خاصی که در سمت راست بدنۀ دوربین قرار دارد، قابل کنترل و تنظیم است.

در بیشتر دوربینها، امکان انتخاب عمل خود کار یا دستی واضح سازی تصویر وجود دارد. در نوع خود کار برای وضوح وشفافیت بیشتر تصویر، دوربین خود اقدام به عمل واضح سازی می کند.

نمایاب

تنظیم کلید های نمایاب ( از قبیل تنظیم روشنایی و درخشش و کنتراست تصویر)، روی سیگنال خروجی تصویر دوربین تاثیر نخواهد داشت. برای واضح سازی دقیق و آسان تصویر، نوعی ذره بین در داخل نظام نمایاب تعبیه شده است که تصویر را درشت تر نمایش می دهد ، و مدار های تاکید و تشدید کننده وضوح خطوط تشکیل دهندۀ جزئیات تصویر تلویزیونی در نمایاب، محدودۀ خارجی تصویر تشکیل شده را بهترنشان میدهند. تصویر بردار ( با کمک دستگاههای تنظیم کنندۀ تصویر در اتاق فرمان – م ) می تواند تصویر دیگر دوربینهای موجود در سیستم را نیز روی نمایاب دوربین خود ببیند و هنگامی که تصویر دو دوربین در هم ادغام می شوند، یا زمانی که سیگنال نوار های رنگی برای آزمایش دوربین فرستاده می شود، برای کنترل کمی و کیفی تطابق دو نما و تنظیم نمایاب خود ، اقدام نماید.  

نشانگر ها

نشانگرهای گوناگونی ممکن است روی نمایاب ها نصب شده باشد ( نشانگرهای نوری، عقربه ای ، نمایش تصویر). این نشانگرها، اطلاعات لازم در بارۀ کار نظام دوربین را در اختیار تصویر بردار قرار میدهند. برای نمونه، این اطلاعات عبارتند از : (( برنامه در حال ضبط یا پخش است)) ، ((چراغ فرمان روی دوربین روشن یا خاموش است))، (( توازن فرکانسهای نور سفید درست است یا نه )) ، ((اخطار باتری))، ((روشن بودن کلید بهرۀ سیگنال تصویر ویدئو یا توان افزایی به سیگنال تصویر ویدئو))، ((اخطار برای کم بودن نور لازم در محیط کار))، ((سرعت شاتر الکترونیک))، ((میزان نور لازم برای لامپ یا در یابۀ حساس دوربین)).

نشانگر های دیگری ممکن است آگاهی های در بارۀ دستگاه ضبط کنندۀ تصاویر ویدئو همراه دوربین ارائه دهند: ((ضعیف شدن باتری ))، ((تمام شدن نوار دستگاه ضبط))، حالت ضبط یا پخش دستگاه ویدئو کاست)) ، ((زمان باقی مانده از کل نوار))، و غیره.

افزون بر آنچه گفته شد، ممکن است نشانگر های بیشتری در خارج از دوربین یا در دو طرف و پشت دوربین تعبیه شده باشد.